„Uważam, że każdy kompozytor powinien być wykonawcą i każdy wykonawca powinien być kompozytorem.”

Agata Zubel

Od czasu napisania pierwszych ważniejszych utworów (1997–98), poprzez swój debiut kompozytorski na Warszawskiej Jesieni w roku 2001 (Lentille na orkiestrę smyczkową, głos i akordeon), kolejne zamówienia i niezapomniane kreacje wokalne (DW9 puppe/tulpe Bernharda Langa), Agata Zubel, jako kompozytorka i wokalistka, przeszła wspaniałą metamorfozę. Od Piosenki o końcu świata (1998) do nad Pieśniami (2007), od Parlando (2000) do Cascando (2007), stała się nie tylko jedną z najbardziej wyrazistych i intrygujących postaci współczesnej polskiej sceny kompozytorskiej, ale także artystką o rzadko spotykanej wszechstronności zainteresowań i różnorodności doświadczeń.

Recenzje:

MusicWeb