Ad Astra – Episodi
Anna Szabelka – skrzypce
Łukasz Frant – wiolonczela
Joanna Galon-Frant – fortepian
ROK WYDANIA: 04/2017
NR KATALOGOWY: ACD 231
KATEGORIA: muzyka kameralna
Materiał muzyczny tworzy przestrzeń nastrojów rozpiętą pomiędzy dwoma biegunami – dramatem o najwyższym stopniu natężenia oraz żartobliwą lekkością i humorem. Wewnątrz niej skrzy się paleta barw, emocji i środków ujętych w oryginalne i niebanalne formy daleko odbiegające od klasycznego podejścia do tego gatunku muzyki. I to ta złożoność i różnorodność, wynikająca także z odległości geograficznej związanej z pochodzeniem twórców, była dla artystów głównym kryterium wyboru, a ich wyraziste przedstawienie największym wyzwaniem i artystycznym celem.Płyta zawiera jedną z niewielu na świecie rejestracji dwóch wybitnych dzieł – Trio in 9 short movements Henry’ego Cowella oraz Episodi e Canto perpetuo Peterisa Vasksa, będących zarazem jej punktem centralnym.
Zarówno znany z zamiłowania do eksperymentów Amerykanin, jak i wysoko ceniony w międzynarodowych gremiach Łotysz swoje kompozycje oparli o kształt znacznie kontrastujący z klasyczną formą sonatową, królującą w literaturze dedykowanej triu fortepianowemu. Obydwaj też testują możliwości techniczne i wyrazowe trzech tradycyjnych instrumentów – Cowell skupiając się na działaniach kontrapunktycznych w ramach harmoniki dwunastotonowej, tonalnej i politonalnej, a Vasks balansując między modalizmem, sonoryzmem i aleatoryzmem. Ogromny ładunek emocjonalny i ciemny koloryt dzieła Vaska oraz lapidarność, kunszt kontrapunktyczny i refleksyjność cyklu miniatur Cowella stanowią wyraźne przeciwieństwo reszty prezentowanej muzyki.
Pozostałe dwie kompozycje umieszczone na płycie mają zdecydowanie lżejszy charakter – Café Music Paula Schoenfielda, zainspirowana atmosferą restauracji Murray’s Steakhouse w Minneapolis, z dowcipnie zaaranżowaną stylizacją wczesnych form jazzu i tanecznej muzyki Chasydów oraz Three funny pieces – groteskowe miniatury Rodiona Szczedrina, mistrza pastiszu i parodii.
Równoważą one ciężar i powagę poprzedzających je utworów, pozwalają złapać oddech, dystansują, a nawet rozśmieszają pozostając przy tym perełkami swojego gatunku o walorach kompozytorskich najwyższej jakości.
Peteris Vasks (*1946)
Episodi e Canto perpetuo (1985)
1. Crescendo 2:32
2. Misterioso 3:55
3. Unisoni 1:35
4. Burlesca I 3:30
5. Monologhi 2:21
6. Burlesca II 3:36
7. Canto perpetuo 5:14
8. Apogeo e Coda 3:13
Henry Cowell (1897–1965)
Trio in Nine Short Movements HC 941 (1965)
9. Largo tenuto 2:43
10. Allegretto 1:35
11. Andante 2:03
12. Allegro 1:42
13. Andante sostenuto 2:59
14. Allegro 1:42
15. Allegretto 1:05
16. Adagio cantabile 2:16
17. Allegro assai 0:35
Rodion Shchedrin (*1932)
Three Funny Pieces (1981/1997)
18. Conversations: Rubato recitando 1:26
19. Let’s Play an Opera by Rossini: Recitativo – Allegro assai 2:13
20. Humoresque: Sostenuto assai 3:10
Paul Schoenfield (*1947)
Café Music (1986)
21. Allegro 6:26
22. Rubato. Andante moderato 5:07
23. Presto 4:38
Czas: 65:55
