Pisząc moje Requiem, świadomie zrezygnowałem z części Dies irae, która – zgodnie ze znaczeniem tytułu: „Dzień gniewu” – jest przepełnioną bólem i cierpieniem, krwawą, apokaliptyczną wizją sądu ostatecznego.

Magnificat, Rorate coeli i Missa Pastoritia należą w zgodnej opinii znawców twórczości Żebrowskiego do jego najlepszych dzieł.

Raczej skromną w obsadzie partyturę La decollazione na smyczki i continuo można wyjaśnić wykonaniem w okresie Wielkiego Postu, ale wokalne i instrumentalne wymogi tego utworu w pełni wykorzystują wirtuozerię wiedeńskich muzyków i ich umiejętności wokalne.

Na kolejnej płycie Narodowego Forum Muzyki i CD Accord znalazła się kantata Widma Stanisława Moniuszki według II części Dziadów Adama Mickiewicza. Nagranie dokonane przez wybitnych solistów śpiewaków

9 września 1777 roku Mozart skomponował graduał Sancta Maria KV 273 – dzień po święcie Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i na dwa tygodnie przed wielką podróżą do Monachium i Paryża, po której bardzo wiele sobie obiecywał. Utwór był prośbą o opiekę nad nim i nad jego rodziną.

Płyta zawiera kompozycje Nicolo Porpory i Johanna Gottlieba Goldberga, kompozytorów nieznanych szerszej publiczności.

tanisława Moniuszkę zwykło się uważać za wybitnego twórcę dzieł operowych i pieśni. I choć prawdą jest, że to on stworzył operę narodową, a pieśniami dotarł pod strzechy, jednak także wśród innych gatunków muzycznych znajdziemy prawdziwe perły jego kompozytorskiego talentu.

"... boję się teatralności, pompy, patosu; stąd sięgnięcie do tradycji sprzed paruset, czy sprzed ponad tysiąca lat; stąd decyzja o rezygnacji w Credo z pokus orkiestrowych i napisania tej najważniejszej części utworu na tenor solo i chór a cappella (...).