Piotr Moss – kiedyś student Grażyny Bacewicz, Piotra Perkowskiego i Nadii Boulanger – wnosi w wiek XXI dziedzictwo neoklasycyzmu z jego kaligraficznym rozumieniem stylu, z dbałością o szatę harmoniczną, z tendencją do form o charakterze zarazem krystalicznym i hybrydycznym. Umieszczone na płycie utwory mają wszystkie te cechy, ale odznaczają się też tonem szczególnym – melancholii, aczkolwiek jakby przechodzącej w pogodną rezygnację.

Marcin Trzęsiok

W mojej twórczości najczęściej inspirują mnie: poezja, literatura, muzyka innych kompozytorów oraz teatr. „Chagall” – IV Kwartet Smyczkowy to jeden z nielicznych utworów, które powstały pod wpływem kontaktów z malarstwem.

Muzyka kwartetu „Chagall” nie ilustruje obrazów artysty w sposób dosłowny. Ewokuje raczej ich nastroje, tematy, rytmy. W utworze nie mogło zabraknąć znanych i powtarzających się w twórczości malarza motywów, jak np.: para kochanków, cyrk, wojna czy zdarzenia z życia rosyjskich Żydów. Znalazły one w mojej muzyce swe przetworzone odbicie.

Poszczególne części utworu nawiązują do wyodrębnianych przez historyków sztuki okresów w życiu Marca Chagalla (początki w Rosji, pierwszy pobyt w Paryżu, rewolucja październikowa, drugi pobyt w Paryżu, a następnie w Ameryce, ostatnie lata w Paryżu). Choć moja muzyka nawiązuje do tych wydarzeń tylko pośrednio, w całkiem zresztą innej, achronologicznej kolejności, myślę, że te aluzje są dla słuchacza bardzo czytelne.

Piotr Moss

CDAccord · ACD 195 – Chagall for Strings