Nagranie, które trzymają Państwo w ręku, stwarza rzadką okazję zapoznania się z twórczymi początkami oraz szczytami dojrzałej sztuki kompozytorskiej. Dwa wczesne dzieła Beethovena i Schoenberga były właściwie niewykonywane, zanim nie zostali oni uznani za twórców istotnych i dość radykalnych innowacji muzycznych (odpowiednio do swojej epoki). Natomiast późne, długo nierozumiane dzieło Beethovena, Wielka fuga op. 133, osamotnione pośród trzech Kwartetów smyczkowych dedykowanych rosyjskiemu księciu Mikołajowi Golicynowi, zapowiada już takich twórców jak Bartók oraz techniki kompozytorskie „Wiedeńskiej Szkoły” skupionej wokół Schoenberga; choć osamotnione, to jednak powiązane kompozycyjnie z op. 132 (a-moll), jak też op. 130 (B-dur), którego pierwotnie był finałem. Bez przesady obaj kompozytorzy mieszczą się w pojęciu geniuszu, którego romantyczny kult zaczyna się z Beethovenem, a stopniowo kończy się wraz z Schoenbergiem.

Lothar Knessl

Recenzje:
MusicWeb