Pierwsza monograficzna płyta z muzyką znakomitego Gdańszczanina – barokowa seconda prattica, z całym bogactwem treści słownej i retoryki muzycznej (słynna mowa afektów). Popularne w epoce baroku wokalno-instrumentalne dialogi biblijne przedzielone zostały czysto instrumentalnymi sonatami. W szczegółowych opracowaniach historycznych dotyczących muzyki renesansowej i barokowej znaleźć można wiele nazwisk cenionych niegdyś kompozytorów, których twórczość pozostaje dziś nieznana. Na szczęście co pewien czas zespoły muzyki dawnej na nowo odkrywają zapomniane dzieła i wprowadzają je do współczesnego repertuaru. Takie ciekawe i wartościowe „odkrycie” przedstawia płyta z utworami żyjącego w XVII wieku Kaspara Foerstera. Gdańszczanin, syn kapelmistrza kościoła Najświętszej Marii Panny, miał biografię bardzo urozmaiconą. Trzy lata zajęły mu studia w Rzymie, przez lat kilkanaście, w okresie panowania Władysława IV, był śpiewakiem zespołu operowego na zamku królewskim w Warszawie, później został maestro di cappella na dworze królewskim w Kopenhadze, żołnierzem najemnym w Wenecji podczas wojny z Turcją, na koniec śpiewakiem w Hamburgu. Ostatnie lata życia spędził w Oliwie. Z jego blisko 50 kompozycji, zachowanych w rękopiśmiennych kopiach, na płytę „Vanitas vanitatum” wybrano dziesięć: wokalno-instrumentalne koncerty kościelne i będące wstępną formą oratorium, szerzej rozbudowane dialogi biblijne oraz 3 instrumentalne sonaty. Są te utwory pięknym przykładem doskonałej pod względem warsztatowym muzyki wczesnego baroku, bogatej także i zróżnicowanej od strony wyrazowej. Biografię kompozytora i nagrany wybór utworów dokładnie omawia dołączony do płyty kompetentny komentarz Ewy Obniskiej. Wykonania kompozycji Foerstera podjął się Zespół Instrumentów Barokowych „Il Tempo” pod kierunkiem artystycznym Agaty Sapiechy, zapraszając do współudziału 5-osobową grupę wokalistów specjalizujących się w interpretacji dawnych form wokalnych. W rezultacie powstało nagranie bardzo interesujące, które uzyskało już nominację do nagrody „FRYDERYKA” 99′ w dziedzinie muzyki dawnej.

(MUZYKA PAP)