W Stanach Zjednoczonych trąbka to jest moc. Prowadzi jazzowe parady i żegna poległych żołnierzy, gra w muzyce marszowej, zespołach mariachi i na kampusach uniwersyteckich. Koncerty na trąbkę i orkiestrę pisali i John Williams, i Duke Ellington; ważną rolę odgrywa także w The Unanswered Question Charlesa Ivesa czy Quiet City Aarona Coplanda. Ten kojarzony z wieloma tradycjami instrument ma w No-wym Świecie znacznie wyższy status niż w Polsce czy innych krajach Starego Kontynentu. Stąd właśnie taki wybór repertuaru na płytę i ograniczenie się tylko do kompozytorów ze Stanów Zjednoczonych, co zaznaczał w rozmowie ze mną Aleksander Kobus – pomysłodawca i główny bohater nagrania. (…)

Wybór tylko kompozytorów północnoamerykańskich zapewnia albumowi wysoką spójność, ukazując różne oblicza neoklasycyzmu i tonalności w muzyce współczesnej. Od wzmiankowanego już klasyka Stevensa, przez przedstawicieli średniego pokolenia – Josepha Turrina, Bruce’a Broughtona czy Vizzuttiego i Ewazena – po najmłodszego w tym gronie Kevina McKee. Wszyscy mają swój wkład w utrzymanie ciągłości północnoamerykańskiego repertuaru, który od dawna stanowi ważny punkt odniesienia dla polskiego trębacza i jego żony.
Jan Topolski