Karłowicz, mimo że zginął w bardzo młodym wieku, przez swoje poematy symfoniczne i koncert skrzpcowy zajmuje w nurcie muzyki europejskiej początków XX wieku bardzo wysoką pozycję…

Wybitny polski skrzypek – Konstanty Andrzej Kulka i Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej pod batutą Kazimierza Korda interpretują muzykę Karłowicza w sposób piękny. Kulka gra dżwiękiem nasyconym, po mistrzowsku pokonuje wszystkie trudności partytury. Znakomicie wypada pojedynek między gęstą i mocną fakturą orkiestrowej instrumentacji, a solistą. Później uczucie głębokiego przeżycia narasta i w cudowny sposób splata się w liryczny dialog ze skrzypcami…Druga część tego koncertu olśniewa melodyjnością i kunsztem polskiego wirtuoza – cudowny romans i popisinstrumentów dętych, trzecia część to już prawdziwy popis mistrzostwa wiolinistycznego, z jaką lekkością i swobodą jest oddany cały jej dowcip i wigor. Świetne wykonanie, pełne młodzieńczego polotu i werwy. Orkiestra wyjatkowo dobrze prezentuje wszystkie linie melodyczne, które w poszczeglnych sekcjach są czytelne, brzmienie blachy jest żywe, a drzewo cudowne. Dialogi orkiestry z solistą pokazują barwny kalejdoskop dźwiękowy.

Poematy symfoniczne Karłowicza, które stanowią dopełnienie tej płyty, orkiestra gra mocnym, nasyconym dźwiękiem pokazując precyzyjnie cały rozmachsymfoniczny Karłowicza i jegoemocjonalne przeżycia…
Arkadiusz Jędrasik. Muzyka 21, Marzec 2002.

Recenzje:
MusicWeb