Przygotowując aranżacje utworów Joachima Stuczewskiego, w pierwszej kolejności zależało mi na przekazaniu odczuć, które wzbudza we mnie doświadczanie jego muzyki. Nie jest to wyłącznie przeniesienie tekstu muzycznego do rejestru kontrabasu oraz wierne odwzorowanie oryginalnych utworów wiolonczelowych. Bardzo chciałem uzyskać wyjątkowe barwy i ich odcienie – moje transkrypcje to subiektywna próba opowiedzenia niezwykle intymnej historii w nowy, odmienny sposób.

Z Joachimem Stuczewskim łączy mnie również zamiłowanie do transkrypcji. Podobnie jak mistrz, pierwsze doświadczenia w tym zakresie zdobywałem już w trakcie studiów we wrocławskiej Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego, w klasie kontrabasu legendarnego profesora Tadeusza Górnego. Poszerzanie dostępnej literatury kontrabasowej poprzez opracowania było przedmiotem mojej dysertacji – w niej opisałem transkrypcje I Suity wiolonczelowej Johanna Sebastiana Bacha, Sonaty na wiolonczelę i fortepian op. 5 nr 2 Ludwiga van Beethovena i Sonaty wiolonczelowej g-moll Siergieja Rachmaninowa. Kolejnym krokiem w tym kierunku była realizacja mojej wcześniejszej płyty: Karłowicz. Pieśni, na której wraz z Justyną Skoczek i Bartoszem Porczykiem zarejestrowałem autorskie transkrypcje wszystkich zachowanych pieśni Mieczysława Karłowicza. Praca nad materiałem zebranym w niniejszym albumie to kolejny krok do dalszego odkrywania – także przed szerszą publicznością – wyjątkowego brzmienia kontrabasu jako pełnoprawnego instrumentu solowego.
Paweł Jabłczyński